((عشق رونالدو)) ، ((عشق فوتبال))

پس از تجربه كهكشاني ها (با شروعي فوق العاده و پاياني نا اميد كننده) ، پرز مي دانست كه بايد سياست نقل و انتقالات خود را تغيير دهد . پس از كلكسيون بازيكنان متوسط گران و بي اثر (وودگيت ، ساموئل ، اوون ، گراوسن ، پابلو گارسيا ، ديوگو ، روبينيو ، سيسينيو ، كاسانو و ...) تصميم گرفت كه الف تا ياي اسپانيايي ها را در بايورد . انتخاب اولش سرجيو راموس بود . فقط 19 سال سن داشت . اما انتخاب مطمئني بود . همچون ماجراي ايارامندي ، رئال به سويا نيز رقم فسخ قراردادش را پرداخت تا 27 ميليون پرداخته شود . در ابتدا گران به نظر مي رسيد اما در نهايت ارزان شد و حتي حالا آن قيمت كم هم به نظر مي رسد . راموس هويت ملي ايجاد كرد ، هويت باشگاه با كاپيتاني شد و ليدر تيم درون و بيرون زمين شد . در حال حاضر حتي يكي از كاپيتان هاي تيم ملي هم هست . 
در دو تابستان گذشته دو باره سياست قبلي رشد كرد :‌آلتين توپ ، شاهين ،‌كوئنت رائو ، اسين و ... راهمان را گم كرده بوديم و مي دانستيم مورينيو موافق ساختن پايه تيم با بازيكنان اسپانيايي نيست (با او خسه و كارواخال هرگز به تيم اصلي نرسيدند) به همين علت حالا بايد ممنون باشيم كه پرز ، ايسكو را خريد (به زودي همچون راموس سودرسان مي شود) و حالا 30 ميليون يورو روي ژابي آلونسو آينده هزينه كرده است . ايارا در مسابقات زير 21 سال اروپا در كنار ايسكو ، كارواخال و موراتا يك جواهر بود . حالا رئال مادريد جديد را با جغرافياي اسپانيايي مي توان شناخت :‌آندلوس ، سن سباستين و ... در تيم آنجلوتي اسپانيايي ها بيش از خارجي ها خواهند بود . اين هميشه نشانه خوبي است . رئال دوباره به مسير درست برگشت .