http://futbol.as.com/futbol/imagenes/2013/08/20/primera/1376955398_260159_1376955430_noticia_grande.jpg

آخرين حركت مهم ايكر با دستكش زماني بود كه در مقابل اكوادور در چهارشنبه گذشته يعني درست شش روز پيش يك توپگيري بي نظير را ديد . هر كس اين بازي را ديد اين صحنه به يادش خواهد ماند . ايكر مثل يك خفاش پريد و شوپي كه بسيار سريع بود را مهار كرد ، ضربه اي كه در بسياري از موارد به خصوص وقتي ايكر درون دروازه نباشد ، گل شدنش محتوم به نظر مي رسد. در يوتيوب مي توان آن صحنه را ديد . فقط كافي است بنويسيم :" توپگيري غيرممكن كاسياس مقابل كاستيو . " تاكيد مي كنم كه فقط شش روز از آن بازي گذاشته است . 
چهار روز بعدش در روز يكشنبه در ليگ ، كاسياس يك ذخيره بلا استفاده مقابل بتيس بود تا تقريبا همه سرپرايز شدند . هر چند كه آنجلوتي در پيش فصل دروازه بان هايش را نوبتي مورد استفاده قرار داد اما ايكر در مقابل چلسي ستاره بود و نمي شد مورد انتقاد قرارش داد و دليلي براي نيمكت نشين شدنش پيدا كرد .
شايد تصوير بالا نشان دهد كه هيچ كس به اندازه خود ايكر از اين نيمكت نشيني شگفت زده نشده است . تقريبا سه ساعت پس از شنيدن اين خبر ، ايكر همچنان ناراحت به نظر مي رسد و حاضر نيست كه لبخند دروغين بزند . اجباري نبود كه كنار ديگو لوپز تمرين كند و خودش هم نخواست اين كار را انجام دهد . او شايد ته دلش دنبال دليلي بود تا بفهمد كه چرا و چرا سرنوشتش به اين جا كشيده شده است .
پس از تمرين كوتاه انفرادي كه ضرورتي هم نداشت ، ايكر سعي كرد كه به رختكن تاريك پناه ببرد . اما آن جا هم برايش آرامشي پيدا نمي شد . جايي كه برايش كمين گاه بود تبديل به يك زمين سيرك شده بود . مي ديد كه فرشته اش سقوط كرده است ،‌مي ديد كه چطور كسي كه بهترين دروازه بان جهان بود ، اين گونه با بي اعتنايي مواجه مي شود و او تبديل به پادشاه بدون تاج شده است . 
كاسياس كه توسط عكاسان احاطه شده بود ، به دور دست نگاه مي كرد اما در همه جا پوچي مي ديد . گويي كه همه سيمها بريده شده اند . اصلا توجهش به هزاران چشم ، ده ها عكاس و صدها فلاش عكس نبود . 
غيرممكن است كه بتوان گفت ايكر چه فكري مي كرد . شايد به لبخند آنجلوتي مي انديشيد . كسي كه بسياري او را يك مربي فرمان پذير و نوكر براي هر مديري مي دانند . حرفي كه شايد حالا بتوان مفهومش را به خوبي درك كرد و بتوان فهميد كه پشت پرده اين اتفاق چه كسي بوده است. 
مخلص كلام اين كه ايكر اخيرا و در همه صحبت هايش به آينده اش با ترديد نگاه كرده است . بايد هم اين كار را كند چرا كه وقتي به او اعتمادي نيست ، قرار هم نيست كه او به كسي اعتماد كند . هر دروازه باني مي داند كه اعتماد مهمترين بحث است . كسي مثل ايكر نبايد اين طور در هوا معلق بماند .